( 17 )
====
جنگل پر انبوه
که اکنون پر اندوه گشته است
همهمه ای را سر داده است
سراسر پوشیده از رمز و رازهای بیکران
و من با دستانی بی یاور و نالان
و ذهنی بی باور و ناتوان
چنگ می اندازم به هر سوی
تا شاید راهی بیابم در خلوت اندوهبارش
اما تمامی دغدغه من خود حکایت دشواری نیست
روایتیست از آنچه می باید
یا امکان دارد که بباید
اما چه سود!
ای جنگل بزرگ
مسیر گشت و گذار من در این سیر پر هیاهو
گذرگاهیست از سرشت پر تب و تاب تو
اکنون نیکوست دیدگان راه در من بینا شود
تا با همه توش و توان خویش
و با توسل به رمزو رازهایت
آنچنان در گشایش در های بسته ات خبره شوم
تا دیگران در گذار از این مسیر
همچون اسطوره ای ماندگار
مرا یاد کنند.
-----------------------------------------------------------------------
جمال الدین جلالی پور
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 