پس از سالیان نه چندان طولانی، می خواهم به وسعت یک قرن، تو را اعتراف کنم ! اعتراف میکنم! در هیچ کجا از این زمین دوار چون تو را اینگونه عجین با روح و جانم نخواهم یافت!
بگذار مردمان حراف روزگارمان هر چه برزبان دارند بر صورتم بپاشند، اما من تو را زندگی می کنم؛
امروز و هنوز تا ابد
نظرات شما عزیزان:
|