مرا با سوز جان بگذار و بگذر

اسیر و ناتوان بگذار و بگذر  

چو شمعی سوختم از آتش

عشق مرا آتش به جان بگذار و بگذر

  دلی چون لاله بی داغ غمت نیست

بر این دل هم نشان بگذار و بگذر  

مرا با یک جهان اندوه جانسوز

تو ای نامهربان بگذار و بگذر  

دو چشمی را که مفتون رخت بود

کنون گوهر فشان بگذار و بگذر

  در افتادم به گرداب غم عشق

مرا در این میان بگذار و بگذر  

به او گفتم حمید از هجر فرسود

به من گفتا جهان بگذار و بگذر 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: